ย้อนเวลากลับไปเกือบจะ 4 ปีแล้ว ที่ทางกองประชาสัมพันธ์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล (มทร.) ธัญบุรี ได้เปิดเผยชีวิตของนักศึกษาพิการ “จ๊ะจ๋า” จิณจุฑา จุ่นวาที นักศึกษาสาขาวิชาการตลาด คณะบริหารธุรกิจ ที่ป่วยเป็นโรคกระดูกเปราะ ต้องนั่งบนวีลแชร์ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ

ณ วันนี้ เธอได้กลายเป็นว่าที่บัณฑิตคณะบริหารธุรกิจ โดยในเดือนพฤศจิกายน 2560 นี้ เธอจะเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร ตามความฝันและเป้าหมายที่วางไว้

“จ๊ะจ๋า” จิณจุฑา เล่าว่า เคยถูกคุณครูคนหนึ่งพูดว่า "อย่างมากหนูก็ได้แค่ขายล็อตเตอร์รี่ หรือไม่ก็ขอทาน" คำพูดนี้เป็นแรงผลักดันให้ตนเองต้องสู้ จนปัจจุบันกำลังจะจบการศึกษาชั้นปริญญาตรี คณะบริหารธุรกิจ สาขาการวิชาตลาด

“เด็กที่เกิดมาเป็นโรคกระดูกเปราะหักง่าย พิการแต่กำเนิด พ่อแม่ทอดทิ้งไปตั้งแต่แรก แต่ได้นางขนิษฐา เมือบศรี อาชีพหมอนวดแผนไทย แม่บุญธรรมที่ขอจากพ่อของดิฉันมาเลี้ยง ส่วนแม่ที่ให้กำเนิดได้ทิ้งไปตั้งแต่คลอด พอรู้ว่าดิฉันพิการ ในขณะที่แม่บุญธรรมที่เลี้ยงดิฉันมา ไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือดเลย”

ตั้งแต่เกิดจนปัจจุบัน ตนเองมีแม่บุญธรรมเลี้ยงมาตลอด อายุได้ 5 ขวบ แม่บุญธรรมก็พาไปสมัครเรียน แต่ไม่มีโรงเรียนไหนรับเข้าเรียน จนกระทั่งได้โรงเรียนมีนประสาทวิทยารับเข้าเรียนชั้น ป.1 แต่เรียนได้ 1 เดือน ก็มาเกิดอุบัติเหตุ จึงต้องย้ายมาโรงเรียนทองสัมฤทธิ์ 1 เดือน

แต่ด้วยความไกลบ้าน ตอนนั้นอาศัยอยู่หมู่บ้านนักกีฬา บางกะปิ กรุงเทพฯ อยู่กับญาติของแม่บุญธรรม จึงต้องย้ายมาเรียนที่โรงเรียนสุเหร่าทับช้าง ถึงชั้น ป.3 แต่ด้วยความสะดวกในการเรียนของลูก แม่บุญธรรมจึงได้ให้ตนย้ายมาเรียนที่โรงเรียนศรีสังวาลย์ ของมูลนิธิอนุเคราะห์คนพิการในพระราชูปถัมภ์ของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี จนเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 3 โดยแม่บุญธรรมได้ย้ายมาเช่าหอพักติดกับโรงเรียน เพื่อมาดูแลตนด้วย

หลังจากเรียนจบชั้น ม.3 “จ๊ะจ๋า” จิณจุฑา ได้เข้าเรียนต่อที่โรงเรียนปากเกร็ด โชคดีที่เธอได้เพื่อนๆ และคุณครูช่วยดูแล จนเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 6 และได้สอบตรงเข้าศึกษาต่อที่ มทร.ธัญบุรี

“ความฝันของดิฉันคือ อยากเรียนคณะสื่อสารมวลชน เพราะอยากเป็นนักข่าว ตอนเด็กๆ มีโอกาสออกสื่อตอน 5 ขวบ รายการเจาะใจ ทำให้มีคนเข้ามาช่วยอุปภัมถ์ดิฉัน คือคุณสุภา ผึ้งสุข เป็นฝ่ายกฎหมายของบริษัท จอห์นสัน แอนด์ จอห์นสัน  ดิฉันได้เห็นคนที่ทำงานเกี่ยวกับสื่อมวลชน ได้เห็นเครื่องมืออุปกรณ์ จึงอยากทำงานสายงานนี้ ดิฉันอยากเป็นนักข่าวมาก”

กระนั้น “จ๊ะจ๋า” จิณจุฑา เล่าต่อว่า แต่ด้วยร่างกายที่ไม่อำนวยต่อการเรียนสาขาวิชานี้ ตนจึงศึกษาสาขาที่เกี่ยวกับสาขาที่มีความใกล้เคียงกับสิ่งที่ตนเองชอบ คือ “สาขาการตลาด” ส่วนตัวชอบการพูด การแสดงออก ชอบพูดคุยกับผู้คน และมองในเรื่องของการประกอบอาชีพในอนาคตด้วย เพราะมีช่องทางในการประกอบอาชีพหลากหลายอาชีพ อย่างน้อยถ้ามีความรู้ทางด้านการตลาด ช่องทางในการทำงานก็น่าจะมีมากขึ้น

“จ๊ะจ๋า” จิณจุฑา เล่าด้วยว่า ตนเองป่วยเป็นโรคกระดูกเปราะ ต้องระมัดระวังตัวเองเป็นพิเศษ เนื่องจากกระดูกของเธอจะหักง่าย และกระดูกจะคดงอได้ง่าย จากโรคดังกล่าวทำให้เธอต้องผ่าตัดปีละครั้ง เรีกยว่า “ผ่าจนชิน” ปัจจุบันเธอผ่าตัดเป็นครั้งที่ 24 แล้ว

แม้เป็นความโชคร้ายที่ตัวเธอเกิดมาแบบนี้ แต่ก็มีความโชคดี คือความรักของแม่บุญธรรม ความรักที่แม้ไม่ใช่สายเลือด ความรักที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน

“ดิฉันกับแม่ถึงแม้จะลำบากกันมามากแค่ไหน อดมื้อกินมื้อกันมานานเท่าไหร่ มีแค่เราสองคนที่รู้และเข้าใจความรู้สึกนั้น”

ระยะเวลากว่า 22 ปี ที่แม่ขนิษฐายึดอาชีพหมอนวดแผนโบราณเลี้ยงเธอมา ภาพตอนเด็กเวลาแม่ไปนวดที่ไหน เธอจะตามไปด้วย และจะพกสมุดวาดรูปไปด้วยเล่มหนึ่ง เพื่อไม่รบกวนแม่ตอนทำงาน

“ปัจจุบันแม่เลิกอาชีพหมอนวดแผนโบราณแล้ว ดิฉันกับแม่เปิดร้านขายของกิ๊ฟช็อป กระเป๋าเอกสารกระเป๋าใส่ของ ที่ตลาดนัด Rmutt walking street ทุกวันอังคาร-พฤหัสบดี ตั้งแต่เวลา 16.00-22.00 น. และสามารถสั่งซื้อได้ทางทวิตเตอร์ @Thejajahshop”

“จ๊ะจ๋า” จิณจุฑา บอกว่า วันนี้แม่พาดิฉันมาไกลมากๆ ดิฉันกำลังจะจบปริญญาตรี ปัจจุบันเรียนได้เกรดเฉลี่ยสะสม 2.5 จากนี้ไปไม่ว่าจะเป็นอย่างไร จะเจ็บ จะป่วย จะเหนื่อย ดิฉันก็พร้อมแล้ว แค่มีแม่และทุกคนอยู่เคียงข้างดิฉันก็เพียงพอ ดิฉันจะทำงานเลี้ยงแม่ ดูแลแม่ จับมือกันเดินไปข้างหน้าตลอดไป

“ไม่ต้องท้อ ไม่ต้องเอาตัวเองไปเปรียบกับใคร ทำทุกอย่างที่ตั้งเป้าหมายไว้ เมื่อมีอุปสรรคระหว่างเดิน ก็นั่งพัก หายเหนื่อยแล้วค่อยเดินต่อ” จ๊ะจ๋า-จิณจุฑา จุ่นวาที ว่าที่บัณฑิตสาขาวิชาการตลาด คณะบริหารธุรกิจ มทร.ธัญบุรี กล่าวทิ้งท้าย