ปัญหาจากพื้นที่! ห่วงทีม RAV ต้อน'ตรีนุช' สู่กับดัก "ยิ่งแก้ยิ่งยุ่ง"

ปัญหาจากพื้นที่! ห่วงทีม RAV ต้อน'ตรีนุช' สู่กับดัก "ยิ่งแก้ยิ่งยุ่ง"

หมวดหมู่: คุยกับ Editor เสวนากับบรรณาธิการ
6 August 2021 at 14:56
4588
0

เสวนากับบรรณาธิการ วันที่ 6 สิงหาคม 2564

ห่วงทีม RAV ต้อน 'ตรีนุช'

ออกทะเล "ยิ่งแก้ยิ่งยุ่ง"

เตือน! เรือเล็กไม่ควรออกจากฝั่งสำรวจปัญหาพื้นที่

วิชเทพ ฦาชาฤทธิ์ : บรรณาธิการ

❝...ต้องระวังจะออกทะเลอีกนะคะ เนื่องจากสำนักงาน ก.ค.ศ. ไม่มีหน่วยในภูมิภาค การจัดคนไปสำรวจในพื้นที่ ๒๕๐ คนกับพื้นที่ทั่วประเทศ เป้าหมายเฉพาะสังกัดใดหรือครูและนักเรียนทุก ร.ร. รัฐ / เอกชน / อปท. ควรหมั่นฟังการพยากรณ์อากาศ เรือเล็กไม่ควรออกจากฝั่ง...❞ น่าจะเป็นการสื่อสารที่มีนัยมิใช่น้อย

วันนี้คุยกันยาวหน่อย เมื่อเห็น นางสาวตรีนุช เทียนทอง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ตีกลองโหมโรง เตรียมส่งรี้พลรับฟังความคิดเห็นจากนักเรียน ครู และผู้ปกครอง ในแต่ละพื้นที่ เพื่อรับฟังปัญหาและอุปสรรคที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนการสอนในช่วงแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโควิด-19 แล้วส่งตรงมาศธ. จะได้รับทราบ แก้ไขปัญหา และปรับนโยบาย ให้เกิดความเหมาะสมกับสถานการณ์ปัจจุบันได้ดียิ่งขึ้น

ภายใต้โครงการ “อาสาสมัครครูนักประเมิน” (Rapid Appraisal Volunteer : RAV) โดย ครู ผู้อำนวยการสถานศึกษา หรือศึกษานิเทศก์ ที่มีพื้นฐานการวิจัยและประเมิน (จบ ป.โท - ป.เอก) จะกระจายลงพื้นที่ทั่วประเทศ เป็นผู้ดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลจากโรงเรียน หรือพื้นที่ต่าง ๆ และประเมินผลแบบเร่งด่วนมายังส่วนกลาง

พลันก็มีเสียงเกรงกันว่า กลายเป็นเรื่องขี่ช้างจับตั๊กแตน ขยันแบบผิดที่ ผิดจังหวะ ผิดเวลา ผิดหน่วยงาน สิ้นเปลืองงบ ฯ

แถมยังอาจถูกมองไปว่า โดนใครเสกเป่าชงโครงการฯ RAV ที่ละม้ายกับงานวิจัยระดับโลกขึ้นมาเสนอหรือชี้แนะขึ้นมา ให้ทำเรื่องที่ ศธ.เองก็รู้ถึงสภาพปัญหาและความต้องการโดยสามัญสำนึกจากการติดตามรับฟังทุกข์ของนักเรียน ครู และผู้ปกครอง ตลอดนักวิชาการและสื่อ ที่ส่งเสียงให้ได้ยินกันตลอดว่า เขาแสนสาหัสกับการศึกษาไทยช่วงโควิด-19 ระบาดและต้องการให้ ศธ.ช่วยอะไรบ้าง แทบทำได้ทันที

คงไม่ต้องส่งทีมใด ๆ แห่แหนกันลงไปเสี่ยงที่จะรับเชื้อ หรือนำเชื้อไปติดเจ้าของบ้าน หรือจะให้ชาวบ้านเผากระดาษไล่เชื้อตามหลังผู้เก็บข้อมูล

รึว่าเธอไม่รับรู้ว่า รัฐบาลพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ตลอดคุณหมอ เขาบอกว่า ให้ทำงานอยู่กับบ้าน ๆ เพื่อหยุดเชื้อ หยุดโรค ขนาดออกมาตรการห้ามเดินทางข้ามพื้นที่ จนชาวบ้านชาวช่องเขาร่วมมือกันทั้งประเทศ แต่เหตุไฉน คุณตรีนุช เทียนทอง รมว.ศธ.จึงยังดันผ่าหมากย้อนศร ส่งคนออกไปทำงานนอกบ้าน ให้เป็นภาระซ้ำเติมให้บุคลากรและผู้ปกครองมีภาวะเครียดเพิ่มขึ้นอีก

ดูอย่าง สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน) ยังประกาศเลื่อนกำหนดการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติด้านการศึกษานอกระบบ (N-NET) ครั้งที่ ๑/๒๕๖๔ ซึ่งกำหนดทดสอบในวันที่ 12 กันยายน นี้ ออกไป เป็นวันที่ 10 ตุลาคม 2564 ด้วยตระหนักถึงพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน สถานการณ์การระบาดของโรคติดเชื้อไวรัส COVID-19 ยังคงทวีความรุนแรงไม่หยุด

โดยเฉพาะไวรัส กลายพันธุ์เดลตาที่เชื้อโรคสามารถแพร่กระจายและติดต่อกันได้โดยง่าย มีจำนวนผู้ติดเชื้อรายใหม่ในแต่ละวันเพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง หากมิได้ดำเนินมาตรการควบคุมและจำกัดการเคลื่อนย้ายการเดินทาง และ การรวมกลุ่มของบุคคลอย่างรัดกุม

แม้กระทั่งส่วนราชการ ยังห้ามจัดกิจกรรมที่มีความเสี่ยงต่อการแพร่เชื้อ โดยเฉพาะการรวมกลุ่มกันของบุคคล เพื่อลดความเสี่ยงในการติดต่อสัมผัสกันที่สามารถแพร่โรคได้

เมื่อ น.ส.ตรีนุช เทียนทอง รมว.ศธ. สั่งแล้วจะถอยหรือจะเดินหน้าแบบสวยหล่อต่อไป คงต้องใคร่ครวญกันให้รอบคอบ กับเสียงสะท้อนภาพความเป็นจริงปัจจุบันล้วนปรากฎให้เห็นบนสื่อและช่องทางการสื่อสาร ตลอดการแพร่ระบาดของโควิด-19 ตั้งแต่แรกถึงวันนี้ ล้วนสามารถนำมาใช้ประโยชน์ในการตัดสินใจในเชิงนโยบาย

แต่ถ้าจะให้ลึกลงไปในรายละเอียดในบริบทของแต่ละพื้นที่ ทำไมไม่ประสานขอข้อมูล หรือศึกษาหารือ จากสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) ศธ. รวมถึง สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) สำนักงานกองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา (กสศ.) แค่ 3 องค์กร นี่น่าจะเพียงพอและลดขั้นตอนลงได้ในระดับหนึ่งหรืออาจเพียงพอด้วยซ้ำ

หรือจะมองไปที่ สำนักงานปลัด ศธ. ที่มีทั้งผู้ตรวจราชการส่วนกลาง ศึกษาธิการภาค ศึกษาธิการจังหวัด เขตพื้นที่ฯ ทำหน้าที่เหล่านี้ สนับสนุน ส่งเสริม ประสาน ปฏิบัติงานโดยตรงก็ได้อยู่แล้ว

กับอีกคำถามในเชิงตั้งข้อสังเกต มหาวิทยาลัยราชภัฏ อีก 36 แห่ง ซึ่งเป็นวิทยาลัยครูเดิมที่ตั้งอยู่ทั่วประเทศ เป็นสถาบันอุดมศึกษาที่อยู่กับท้องถิ่น ล้วนคุ้นเคยกับงานในลักษณะนี้หลายโครงการให้กับรัฐบาลอย่างได้ผลมาก่อน และครูในบ้านนี้เมืองนี้ส่วนใหญ่จบมาจากราชภัฏ ทำไมถึงมองข้ามศักยภาพไปได้

และอีกคำถามที่ค่อนข้างสะท้อนถึงความพิกลพิการต่อการบริหารเชิงจัดการ ของ น.ส.ตรีนุช เทียนทอง รมว.ศธ.ในฐานะเจ้ากระทรวง อาจไม่เข้าใจหรือเข้าถึงบทบาทและภาระหน้าที่หลักของหน่วยงาน ศธ.ที่ทำงานอยู่กับพื้นที่ภาคสนามทั่วประเทศมายาวนานพรักพร้อมด้วยทรัพยากรมากมีทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็น สพฐ.,สอศ.,กศน.,สช.หากใช้เป็นใช้ถูกเรื่องถูกคน จะเห็นพลังนำทาง

แต่เธอ กลับไปมอบให้ สำนักงานคณะกรรมการ ก.ค.ศ.ไปเป็นเจ้าภาพดำเนินการจัดการ ไปเชิญ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม,คณะวิทยาลัยการศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา,คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ และภาควิชาวิจัยและพัฒนาการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

ซึ่งในความสามารถของสถาบันอุดมศึกษา จำนวน 4 แห่ง ดังกล่าว ไม่มีมุมใดเป็นข้อขัดข้องหรือติดใจ

แต่อย่างน้อยที่มีเสียงวิจารณ์ถึง นายประวิต เอราวรรณ์ เลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการ ก.ค.ศ. รับราชการมายาวนานที่มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ตั้งแต่ปี 2547 -2557 เป็นคณบดี คณะศึกษาศาตร์ ถึง 2 วาระ ก่อนที่จะขยับมาอยู่นั่งเก้าอี้เลขา ก.ค.ศ. เมื่อ 7 พ.ย. 2563

เรื่องนี้คุณตรีนุช จึงกลายเป็นที่ถูกจับตามองถึงกลไกและกระบวนการคัดสรรของผู้เสนอโครงการ RAV ค่อนข้างมีประเด็นที่อาจมีมิติของความทับซ้อนทั้งอย่างหนาและบาง

และมีเสียงตามมาว่า “...ต้องระวังจะออกทะเลอีกนะคะ เนื่องจากสำนักงาน ก.ค.ศ. ไม่มีหน่วยในภูมิภาค การจัดคนไปสำรวจในพื้นที่ ๒๕๐ คนกับพื้นที่ทั่วประเทศ เป้าหมายเฉพาะสังกัดใดหรือครูและนักเรียนทุก ร.ร. รัฐ / เอกชน / อปท. ควรหมั่นฟังการพยากรณ์อากาศ ...” ก็น่าจะเป็นการสื่อสารที่มีนัยมิใช่น้อย

เมื่อเป็นเช่นนี้จึงไม่ชัดเจนว่า จะนำรายงานที่ได้นั้นมาวางแนวทางปรับปรุงเป็นนโยบายในการพัฒนา เพื่อลดปัญหาและอุปสรรคของการบริหารจัดการการเรียนการสอน เพื่อให้นักเรียน ครู รวมถึงผู้ปกครองได้คลายความกังวลและคลายความเครียด ที่ต้องเผชิญกับสภาวะการณ์เชื้อระบาดและพร้อมที่จะช่วยเหลือ ดูแล และ แก้ไขปัญหานั้นแบบรวดเร็วได้อย่างไร

ความจริงแล้ว น.ส.ตรีนุช น่าจะใช้กลไกคำสั่ง หน.คสช. ๑๙/๒๕๖๐ ให้ ศธจ. ดำเนินการตามแนวทางที่ ศธ. กำหนด เสนอ กศจ. และลงมือแก้ไขปัญหา ทำได้ ทำทันที หากเกินกำลังให้เสนอส่วนกลางช่วย จะดีและทันการกว่าหรือไม่ ...

หรือว่าท่านกับคณะทำงานและนายประวิต เอราวรรณ์ เลขาธิการ ก.ค.ศ. มีแนวทางไว้แล้ว ???

นี่ก็เข้าทำนอง มีเรือดีไม่รู้จักเอามาขี่ข้าม แต่ดันเอาเรือรั่วน้ำไปข้ามขี่ คิดแบบผู้บริหารมหาวิทยาลัย ตามองแต่ท้องฟ้า เท้าไม่ยอมติดดิน วิจัยขึ้นหิ้ง ได้ตำแหน่งวิชาการสมใจแล้ว กลายเป็นเทวดันได้ทุกเรื่อง ก็น่าจะพานาวาการศึกษาไปไม่รอด

หาก น.ส.ตรีนุช ได้กัปตันเรือที่อาจไม่เก่งนัก แต่ฉลาดที่จะเลือกนายท้ายที่มีฝีมือ มีลูกเรือพร้อม ล้วนเจนน่านน้ำทะเลลึกมายาวนาน อย่าง สพฐ.กับบริบทบนความเป็นไปได้ น่าจะช่วยให้รอดสันดอนได้

เมื่อมาดูบทและหน้าที่ สำนักงาน ก.ค.ศ. ตามกฎหมายนั้น ให้เป็นองค์กรกลางบริหารงานบุคคลสำหรับข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา วิเคราะห์และวิจัย จัดทำมาตรฐานหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารงาน และจัดทำแผนกำลังคนบริหารเงินทุน ตลอดจนสวัสดิการ ตรวจสอบการปฏิบัติการ ยังไม่พบว่าให้ทำหน้าที่ในลักษณะที่ว่านั้น นอกเสียจากจะมีน้ำใจส่งเสริมสนับสนุน มากกว่าป็นเจ้าภาพเอง ทำงานตัวเองให้ประจักษ์แท้ถึงสมบูรณ์ น่าจะดีกว่าหรือไม่

แล้วมาลองดูผลงานของ ส.ก.ศ.มากางดู เอาแค่การพัฒนาระบบการประเมินวิทยฐานะ, การพัฒนาเส้นทางความก้าวหน้าในวิชาชีพ, การพัฒนาระบบตำแหน่ง กรอบอัตรากำลัง และ ระเบียบ หลักเกณฑ์และวิธีการบริหารงานบุคคลของตำแหน่งบุคลากรทางการศึกษาอื่น ตามมาตรา 38 ค.(2), การพัฒนาระบบการสรรหาข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา, การปรับปรุงเกณฑ์อัตรากำลังข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาในสถานศึกษาสังกัดสพฐ. และ การพัฒนาระบบการบริหารงานและการให้บริการงานบุคคลผ่านระบบดิจิทัล

และ มาฟังเสียงเพื่อนข้าราชการกับเสียงร้องขอแบบต้นฉบับที่มีถึง นายประวิต เอราวรรณ์ เลขาธิการ ก.ค.ศ. ควรเร่งดำเนินการ ยกมาให้เห็นพอประมาณ ดังนี้...